Neden Evlenmiyorum?

[awr]

Bir zamanlar parlak tüyleri, rengarenk kanatları olan bir kuş varmış... Uzun lafın kısası, bakanları neşeye boğarak, göklerde özgürce uçmak için yaratılmış bir hayvanmış.

Günün birinde kadının biri bu kuşu görüp ona kapılmış. Ağzı hayranlıktan bir karış açılmış olarak, kalbi deli gibi çarparak , gözleri heyecandan parlayarak kuşun uçuşunu seyretmiş. Kuş onu yanına çağırmış ve ikisi birlikte nefis bir uyumla uçmuşlar. Kadın kuşa tapıyor, onu kutsal sayıyor, yüceltiyormuş...

Ama günün birinde düşünmüş kadın; “Belki de uzak dağları keşfetmek ister.” Korkuya kapılmış. Aynı duyguyu başka bir kuşla yaşamayacağından korkmuş... Ve kıskanmış. Kuşun uçabilme yeteneğini kıskanmış.

Kendini yalnız hissetmiş. “Ona bir tuzak kurayım” diye geçirmiş içinden...”Bir daha ki sefer kuş yine gelirse, artık gidemesin”

Kadın kadar aşık olan kuş, ertesi gün tekrar sevgilisini görmeye gelmiş. Ne var ki tuzağa düşmüş ve bir kafese hapsediliş... Kadın her gün gelip kuşu seyrediyormuş. Vurgunmuş ona ve ona gösterdiği arkadaşları “Ne şanslı bir insansın” diye haykırıyorlarmış.

Ne var ki tuhaf bir değişim baş göstermiş. Artık sahibi olduğundan, kalbini çalmasına ihtiyaç kalmadığından, kadının kuşa olan ilgisi sönmüş... Uçamayan, hayatının anlamını dile getiremeyen hayvancık sararıp oluyor, parlaklığını yitiriyor, çirkinleşiyormuş... Ve kadın da artık kuşun karnını doyurup, kafesini temizlemekle yetiniyormuş.

Günlerden bir gün kuş ölmüş. Kadın son derece üzülmüş buna ve o andan itibaren onu aklından çıkarmamış... Ama kafesi hatırlamıyormuş bile. Kadının aklında onu sadece ilk kez mutluluk içinde bulutlarla yarışırken gördüğü gün varmış.

Kadın kendini iyice dinlese, kuşun onu heyecanlandıran tarafının dış görünüşü değil, özgürlüğü, hareket eden kanatlarının enerjisi olduğunu fark edermiş.

Kuşun yokluğunda hayatı da anlamını yitirmiş ve ecel kapıyı çalmış. “Niye geldin?” diye sormuş kadın ölüme...

“Tekrar onunla birlikte göklerde uçabilesin” diye karşılık vermiş ölüm, “Her seferinde gidip gelmesine izin versen, ona olan sevgin ve hayranlığın iyice artardı, ancak şimdi ona kavuşabilmek için bana muhtaçsın”